Eyyy aşk geldiysen kapıya üç kere tıkla

Aşk...

Büyülü bir kelime.Hele ki aşk yeni başladıysa vay ki ne vay.Aklın bedeni terkedişinin ve yerini kalbe bırakışının diğer adı.Ruhun bedene sığmadığı,duyguların dolup taştığı,insanı yerinde durdurmayan garip bir şey.Tüm şarkılar sanki ona yazılmış.Dünyada tek O var.En güzel sözler sanki ona söylenmek üzere icadedilmiş.Dilin dönerse hislerini anlatmaya ne alâ yok beceremezsen yardımına koşar Nazım Hikmet,Cemal Süreya...

Her yer o,her şey o.Her an yanında olmak istersin,her şeyi birlikte yapmak.Konuşmak,birlikte gülmek,en çok da güldürmek istersin.Çıkarsızdır aşk.Yalan dolan da bilmez.Hesapsız kitapsızdır.Takdik makdik yok ban ban ban olanından.

Ama zordur bitişi,tükenişi.Gözlerim dolar benim aşkla kurulmuş evlilikleri görünce.Hele bir de yaş almışlarsa yıllardan.Dışarıdan bakınca bile anlaşılır o muhabbet.Dilime takılır bir cümle;Allah bozmasın.

Yoksa tek tarafın aşka kapıldığı yerde diğerinin aşkla ilgisinin olmaması aslında bozulacak bir şeyin de olmadığı anlamına mı geliyor?İki kişi aynı şeyi farklı mı görüyor?Bir ilizyon mu?Ya da insan aşkı gerçekten hakedene kadar hayat onu şöyle bir sallayıp silkeliyor mu?Zor olduğu için mi güzel,güzel olduğu için mi zor?Yanlış insan mı?Yanlış zaman mı?

Soruların cevabı her ne olursa olsun başlarken mutluluk birlikte yaşanır ama bittiğinde acıyı yalnız çeker insan.Başlarda üzülür,ağlar,bekler,acının şiddetine göre belki kahrolur.Renkler gider hayatından.Her şey siyah beyaz olur.Karnındaki kelebekler yerini kalp ağrısına bırakır.Ama aşk gibi acı da sonsuza kadar sürmez.Yorulur,durulur.Sonra düşünmeye başlar insan.Bu düşüncelerin sonunda kendini bulur.Yok bulamadıysa farklı zamanlarda,farklı insanlarla,farklı acılarla sınanır durur.Ta ki kendini buluncaya kadar.

Doğru zamanda,doğru insana rastlamanız dileğiyle.