jainizmde beslenme

Jainizm eski zamanlardan beri var olan dinlerden daha farklı yapıda bir Hint
dinidir.
Hindistan'da her zamankinden daha fazla sayıda vejetaryenin var olmasına yol
açan Jainizm’in temelinde tüm canlıların kutsallığı inancı vardır. Bu inanca göre
doğada var olan her varlık bir yaşama sahiptir, canlı ruh taşır ve saygıyı hak
eder. Şiddet ve zulüm elde edilen her türlü gıdadan uzak durulmalıdır.
Dolayısıyla beslenme rejimi oldukça sıkı bir dindir. Et ürünleri tüketilmeyen
katı bir vejetaryenlikle beraber toprak altından çıkarılan köklü ve soğanlı
sebzeler de tüketilmez. Bu yasaklamanın bir diğer sebebi de et türünden
olanların ruh göçüyle, bitkisel türden olanların şehveti arttırıcı niteliklerle
ilişkilendirilmesidir. Bir şey yiyip-içerken son derece dikkatli olmaları, tarımla
uğraşmamaları, hava karardıktan sonra yemek yememeleri hatta suyu içerken
bile süzmeleri beklenir. Beslenmeleri için biraz meyve ve biraz sebze yeterlidir.
Bal yasaklanmıştır. Alkol gibi sarhoşluk veren içkiler kullanılmaz.
Jainizmde çileci bir hayat son derece önemli olduğundan ağır şartlar ve
hükümler taşıyan orucun geniş bir yeri vardır. Arka arkaya 40 gün oruç tutulur.
Oruç tutmanın, insanların hayatın diğer alanları üzerinde kontrol sahibi
olmalarına ve manevi sorumluluklarını daha iyi yerine getirmelerine
yardımcı olacağına inanılmaktadır. Ayrıca ölüm orucu kurtuluşa
ulaşma yolunda önemli bir uygulama olarak sayıldığından serbesttir.
Tüm insanların çeşitliliğine inanan Jainler insanların eşitliğine inanırlar ve
bunu kast ayrımı yapmaksızın herkesle yemek yiyerek ispatlamaya çalışırlar
Ayrıca ibadetlerinin sonunda saf ve temizliği sembolize eden suyu,
insanoğlunun ihtiraslarını söndürmeyi sembolize eden safran hamurunu ve
pirinci, tatlıyı, meyveleri takdim ederler.
Jain dini aynı zamanda gıdaların nasıl hazırlandıklarıyla da ilgilenir. Yemek
hazırlayan kişinin olumlu bir zihin durumunda olması ve Büyükşehir
Washington Jain Derneği tarafından tarif edildiği gibi gıda güvenliği
hakkında bilgi sahibi olması beklenmektedir.