Kadın Olmak

Kadin olmak cok mu zor yoksa cok mu kolay?

Bu soruya bayanlar gözü ile baktığınızda zor bazı erkekler gözüyle baktığınızda ise çok kolay dediginizi duyar gibiyim?

Aslında zor olan sadece bayan yada erkek olmak değil bence insan olabilmekten geçmekte...

Nice bayanlarımız hayat yolunda o kadar fazla yükü cesaretle yüklenmiş ki üzerine tarifi zor belki de imkansız yada yaşamayan bilmez diyelim!!!

Ozellikle çalışan bayanlarımıza baktığımızda evde yada iş yerinde hiç durmuyor. Sabah kalkıp ise gitmeden kahvaltıyı hazırlayıp çocuklarını ve eşlerini gune hazırlarken bir yandan saçlarının fonu kıyafetlerin ütülenmesi derken ayaküstü ne atıştırabiliyorsa atıştırıp güne başlamaktalar. Sabahın ilk anından itibaren gelen günün yorgunluğunu yaşamaya başlıyorlar. Pekala bizler onları anlıyormuyuz yada anlamaya çalışıyormuyuz? 

Geçen gün otobüste 2 bayanın sohbetine kulak misafiri oldum yatalak annesine ve okula giden çocuklarına bakmak için mücade ettiğini anlatıyordu. Usulca baktım yüzüne ve ellerine, yılların yorgunluğu adete okunuyordu her halinde birde işin içine ödeyemediği faturalar vs. Girince anladım ki hayat yolunda yalnız yürümek zorunda kalmış!!!

Fakat yılmadan bıkmadan mücadele ediyor tüm zorluklarla...

Bir diğer gün ise başka bir kadının hayat hikayesi...

Durdum ve düşündüm acaba neden bu kadar dert sıkıntı içinde kadınlar hem evde anne dışarı da iş kadını akrabalarının içinde asil duruşlu bir hanımefendi olma çabası içinde güçlü duruş sergilemeye calışmakta (zorunda olduğunu hissetmekte) !!!

Hiç mi gözyaşı dökemeyecek hep mi güçlü duruş sergilemek durumunda kalacak hep mi derdini yalnızca gece olduğunda yastığıyla paylaşacak???

Nerede eski bayanlar? Nerede eski mutluluklar? Neden dilimize yer etmiş erkek gibi kadın sözcüğü??

Neden kadın gibi kadin denmez ki?

Yada tüm zorlukları aşan kadınlar tebrik edilmez de bahaneler bulunmaya çalışılır???

Empati yeteneğimizi kaybetmeye mi başlıyoruz?

Her ne olursa olsun benim gözünde tüm kadınlar fedakar naif sıcacık bir tebessüme ve ilgiye ihtiyacı olacak kadar çocuk!!!

Kırmayalım kadınlarımızı, kızlarımızı üzmeyelim onlara bugün bir güzellik yapıp sofrayı birlikte toplayalım. 

Mesela telefonları bir kenara bırakıp sohbet edelim onlarla emin olun siz bir adım gittiğinizde onlar koşarak gelecektir size, belki hayat yoğunluğunda farkında değilsiniz/ değiliz ama her kadın içinde büyümeyen bir çocuk barındırır. İcindeki bu çocuğu fark edene ise açar gönül kapılarını. Hayatının merkezine alır o çocuğu keşfedeni. 

Sonrada bunun adına aşk der sevgi der iyi günde kötü günde diyerek hayatını, gençliğini, güzellğini verir. 

Bir yerde okumuştum bir kadına ne verirseniz o size hep daha fazlasını verir diye :)

Çiçek değildir onun beklediği yada pahalı hediyeler sıcacık bir tebessüm samimi bir dokunuştur aslında beklenilen :)

Sadece erkeklerden değil bayan arkadaşlarından da bekler bu samimiyet, sevgi ve sadakati.

Neden bu kadar zordu kadın olmak yada erkeklerden farkı olmadığını sürekli fark ettirmeye çalışmak?

Selam ve sevgilerimle.