Son birkaç yıldır özellikle sosyal medya aracılığı ile yayılan ve hepimizin az çok aşına olduğu bir “21 gün kuralı” ortada dönüp duruyor. Üstelik konu bir söylenti olmaktan da öte birçok kişisel gelişim kitabında yer alıyor. Peki nedir 21 gün kuralı?  İnsanların yeni bir alışkanlığa başlamak ve eski alışkanlıklarından kurtulmanın sadece 21 günde mümkün olduğunu ortaya atan bir kural. Peki bu bir yalan mı?  Ne kadar doğru olduğu kararını okuduklarınızdan sonra, size bırakayım.

21 gün kuralı bize bir eylemi 21 gün boyunca düzenli yaptıktan veya yapmayı bıraktıktan sonra, beynin 21 günden itibaren o işi otomatik olarak yaptığını veya yapmadığını iddia ediyor. Peki bu kural nasıl ortaya çıkmış? Sanılanın aksine 21 gün kuralı bilimsel bir çalışmanın ürünü değil, sadece bir doktorun gözlemlerine dayalı kendi düşünceleriydi. Bir plastik cerrahı olan Dr. Maxwell Maltz, hastalarının yapılan değişikliklere alışma sürelerinin benzerlik gösterdiğini gözlemledi. Bu gözlemlerini, “Eski bir zihinsel görüntünün çözülmesinin ve yenisinin zihinde oluşması için yaklaşık en az 21 gün geçmesi gerektiğini göstermektedir.” şeklinde ifade etti.

1960 yılında Maltz bu gözlemleri hakkında düşüncelerini de içeren “Psycho-Cybernetics” adında bir kitap yayınladı. Kitap 30 milyondan fazla sattı ve ABD’de en çok satanlar listesine girdi. Ve böylece, kitap ün kazandıkça ve kişisel gelişim uzmanları da dahil birçok kişinin atıflarıyla da yaklaşık en az 21 gün ifadesi, “beyinde yeni bir alışkanlık oluşturmak tam 21 gün sürüyor.” olarak bilinen 21 gün kuralına dönüştü.

University College London’da (Londra Üniversitesi), bir sağlık psikolojisi araştırmacısı ve araştırma ekibi, bir alışkanlık oluşturmanın ne kadar sürdüğünü anlamaya üzerine araştırmalar yaptılar. 96 kişinin, seçtiği bir alışkanlığı edinme süreçleri gün gün takip edildi ve davranışlarının ne zaman otomatikleşmeye başladığı incelendi. Araştırma sonucunda ortalama olarak, yeni bir davranışın otomatik hale gelmesi 2 aydan daha fazla sürüyordu. Hatta tam olarak bulunan ortalama süre 66 gün. Bunun ortalama bir değer olduğu ve değerin koşullara ve kişilere göre değişebildiği, daha yüksek sürelere de uzadığı ortaya çıktı. İnsanların yeni bir alışkanlık oluşturmaları 18 günden 254 güne kadar sürüyordu.

Yani hayatınızda yeni bir davranış oluşturmak büyük ihtimalle 21 günde olmayacaktır. Bu durum moralinizi bozmasın. Alışkanlık edinmek bir süreçtir ve herkesin kendi süreci kişiseldir. Ve daha önce bu kuralı deneyip de başarılı olamadığınızı düşünüp, kendinizi kötü hissettiyseniz artık hissetmenize gerek yok. Eğer bir alışkanlık kazanmak istiyorsanız odaklanmanız gereken süre değil süreçtir.

Vücudumuzdaki melanin taneciklerinin birçoğu bir araya gelip derimizin biraz altına yerleştikleri zaman bir ben oluştururlar. Benler çeşitli büyüklüklerde olabilirler. Hatta bazıları siğil gibi kabarık olabilir. Ama şimdiye dek hiç kimse neden benlerimiz olduğunu tam olarak anlayamamıştır.

Benler derinin renginin değiştiği yerlerde oluşur. Bebeklerin pek azının doğduğunda beni vardır; benler çocuklarda üç dört yaşlarında belirmeye başlar. Benler renk hücrelerinde ya da kan damarlarında düzensizlik nedeniyle de oluşabilirler. Pek çok değişik boyda olurlar. Yassı ya da kabarık olanları vardır.

Benler gibi çiller de çok miktarda meleninin derimizin üzerinde bir yerde toplanmasıyla oluşur. Bazılarımızın çilleri güneşte durma sonucu oluşur ve çoğu kez öylece kalırlar. Beyaz tenli insanlar daha kolay çillenirler, esmer tenli insanlarda ise çil az oluşur.

Bazen biz derin uykuda olduğumuz halde beynimiz hala biraz uyanık olabilir. Rüyaları o sırada gördüğümüz söylenir. Gün boyunca başımıza gelen ya da her zaman aklımızdan geçen şeylerle ilgili rüyalar görürüz.

Bilinçaltımızdaki şeylerin rüyalarımızda ortaya çıktığı ya da biz uyurken doğrudan doğrudan beyni etkileyen ışık ve ses gibi dış uyarıcıların rüyalara neden olduğu söylenmektedir. Uyku sırasındaki beyin dalgaları üzerinde yapılan çalışmalar, uykumuzun bir buçuk iki saatte bir hafiflediğini, bu anların da en çok rüya görülen anlar olduğunu göstermektedir.

Uykuda konuşanlar bunu genellikle rüya görüyorken yaparlar. Eğer rüyamızda birisiyle konuşuyorsak bunu yüksek sesle sayıklayabiliriz. Hatta uykuda konuşmamızın nedeni kötü bir rüya da olabilir.

Mini Bilgi: Köpekler gibi bazı hayvanların da rüya gördüğü sanılmaktadır.

Aldatmanın altında bir çok sebep olabilir. Hatta hiç bir sebepte olmayabilir.

İnsanlar doğası gereği oldukça sosyalleşme ihtiyacı duyar. Bazı kişiler bir ilişki içerisindeyken sosyalleşme ihtiyacını arkadaşları, ailesi, iş ortamı ya da farklı grup etkinlikleri ile karşılamayı tercih eder. Bazı kişiler ise aldatma gibi davranışlarla bu ihtiyacı karşılamaya çalışır. Fakat bu çok da sağlıklı bir davranış değildir. Çünkü aldatma davranışı aslında bir ihtiyaç değil haz arama duygusudur. Aldatan kişi ise büyük ihtimalle bir heyecan arayışı içerisindedir.

İlk aldatma bir çok kişide zihinsel olarak başlar ve devamında fiziksel olarak devam eder.Aldatan kişi heyecan arayışı ile başlayıp eyleme geçirdiği aldatma durumundan sonra, aradığı haz duygusunu bulabilmiş ise kişi bu davranışına devam edecektir. Eğer bulamamış ise de aramaya devam edicektir. Yani kişi zihinsel ya da fiziksel olarak bu arayışa girdiyse büyük ihtimalle devamını getirecektir.

Yapılan araştırmalarda aldatan kişilerin büyük çoğunluğunun çevresinde de aldatan insanların bulunduğu sonucuna varılmıştır. Bu tarz çevreye sahip kişilerin etrafında da kendisine ilgi gösteren kişilerin varlığı aldatma eyleminin oluşmasında oldukça etkili olduğu tespit edilmiştir. Yani aldatma davranışının normalleştirildiği bir çevreye sahip kişiler, kendi ilişkilerinde mutluyken bile aldatabilirler. 

Aldatma eylemi tek kişlik bir eylem olsada sonuç olarak durumdan üç kişi etkilenir. Unutulmamalıdır ki hiç kimse bir başkasının eylemlerinden sorumlu değildir.

Derimizde melanin denen pek çok siyah tanecik vardır. Bunlar güneşin vücudumuza zarar verebilecek ışınlardan bizi korurlar. Güneş çok sıcak olduğunda zararlı ışınların yolunu kesmek için sayılarını arttırırlar. Deri yüzeyine yakındırlar, bu nedenle sayıları arttığı zaman derinin rengi kararır. Buna bronzlaşma denir. Yeterli miktarda melanin yoksa deri güneşten yanıp kızarır.

Derinin üst deri denen bir dış ve alt deri ya da gerçek deri denilen bir iç tabakası vardır. Her ikisinin de altında bir doku katmanı bulunur. Melanin yapan hücreler alt deriyle üst deri arasındadır. Melanin, vücudu güneşin zararlı morötesi ışınlarından korur. Bu nedenle bize çarpan güneş ışığı ne kadar güçlü olursa vücut da morötesi ışınlarının önünü kesmek için o kadar melenin üretir.

Derimiz henüz beyazken güneşte çok fazla kalırsak derimiz kızarır ve acır. Bunun nedeni vücudumuzda bizi korumaya yeterli melenin yok demektir. Vücutlarında fazla melanin bulunmayan insanlar çok kolay yanıp kızarırlar. 

Güneşte fazla kaldığımızda melanin çoğalır ama güneşin çok fazlası derinin en üst tabakasına zarar verir. Bir süre sonra derinin bu dış tabakası soyulmaya başlar. Eski deri, altındaki yeni deri kendisinin yerini almaya hazır olana kadar soyulup dökülmez.

Parmaklarımızın üstünde bulunan ve parmak izlerini çıkaran çizgiler tuttuğumuz şeyi kaydırmadan kavramamıza yarar. Parmak izleri birbirinin aynı olan iki insan yoktur. 

Hiç kimsenin parmak izleri bir başkasınınkilere benzemez. Bu nedenle de bu izler insanların kimliğini belirlemede kullanılır. İzler parmak uçlarındaki kabarık çizgilerin şekline göre iç içe halkalı, helezoni ya da kemerli olabilir. Bu desenler hiç bir zaman değişmez.

Yalnız el parmaklarının değil ayak parmaklarının da izleri vardır. Ayaklarımızın ve ayak parmaklarımızın altındaki çizgi ve oyuklar kaymamıza engel olur. Bu izler, insanlar henüz ayakkabı giymeye başlamadan önceki dönemlerde oluşmuştur.

Şempanzelerin de parmak izleri vardır!
Bazı hayvanların da parmak izleri vardır. Şempanzelerin elleri bir bakıma insanlarınkine benzer. Ellerinin yapısı meyve toplamalarını ve ağaçların dallarına sılmalarını da kolaylaştırır. Şempanzelerin parmak izleri insanlarınkilerden daha aşağılara kadar iner, parmaklarının dibine kadar uzanır. Ağaçlarda yaşayan diğer bazı hayvanların, örneğin sincapların da tıpkı insanlar gibi parmak izleri vardır.

Dilimizin üstü binlerce tat tomurcuğu ile kaplıdır. Bunlar dört ayrı tadı tanırlar: Tatlı, tuzlu,ekşi ve acı. Yediklerimiz ağzımızda birbirine karıştığı zaman farklı tat tomurcukları beynimize değişik mesajlar göndererek yediklerimizin hangi tatta olduğunu anlamamızı sağlar.

Tat duygusu, tat tomurcuklarına değen cisimlerin uyardığı kimyasal bir tepkidir. Yetişkinlerin dilinde yaklaşık 10.000 tat tomurcuğu vardır. Bunlar dilin kenarlarında ve yumuşak damakta yoğonlaşmışlardır. Papilla denilen kabarıklar biçiminde kümelenen tat tomurcuklarının görevi tat duyusunu sinir sistemine iletmektir. 

Farklı tat tomurcukları dilin farklı yerlerinde toplanmışlardır. Bu nedenle bazı tatlar dilin değişik yerlerinden daha güçlü alınır. Mesela, bir kaşık yardımıyla dilin gerisine biraz tutlu su dökerseniz tadını alamazsınız. Fakat dilinizin ucunu değdirdiğinizde ne kadar tuzlu olduğunu hemen anlarsınız.

Dilin tat alabilmesi için, ağzınızın içi her zaman nemli durur. Eğer bir bez yardımıyla dilinizi kurularsanız ve kuru bölgeye tozşeker koyarsanız tadını alamazsınız. Tat tomurcuklarının iş görebilmesi için dilinin ıslak olması gerekir.

Tat ve koku duyuları birbirleriyle çok yakından ilintilidir, çünkü bir şeyin tadını alabilmemiz için genellikle, onun kokusunu da duymamız gerekir.Burnunuzu koku alamayacak şekilde kapatırsanız yediğinizin tadını oldukça zor algılacaksınızdır.

Arabada ya da denizde çoğu kez fenalaşırız. Bu araçlar hareket halindeyken bizi sık sık sağa sola sallar ya da zıplatırlar. Bu hareketler denge sistemimizi altüst eder.

İç kulaktaki iki organ bizi dengede tutar. Kulak dalızına bağlanan üç borudan oluşan yarım daire kanalları,hareket ve yön değişimlerine duyarlıdır. Vücudun eğim açısındaki değişmeler dalız tarafından algılanır. Düzensiz hareketler bu organların normal işleyişini aksatarak yol tutmasının çeşitli biçimlerinden birine neden olabilir.

Tutmaları önlemek için yola çıkmadan hemen önce bir şey yemeyin. Yolculuktan önceki gece iyi uyuyun. Gemi yolculuğuna çıkıldığında suyun yüzeyine değil de uzaklarda bir şeye bakmak deniz tutmasını önlemeye yardımcı olur.

Mini Bilgi: Denizcileri deniz tutmaz.Denizciler sürekli gemiye bindikleri için kulaklarındaki denge sistemi geminin hareketlerine alışmıştır. Bu yüzden denizcileri deniz tutmaz.

Nesneleri doğru perspektif içinde ve üç boyutlu olarak görebilmemiz için onlara iki gözümüzle birden bakmamız gerekir. Gözlerimiz birbirinden ayrık olduğundan her birinden aldığımız görüntü öbüründen biraz farklıdır. Ama bu görüntü görme sinirlerimizden geçip birleştiğinde üç boyutlu bir hal alır. En üstten en alta ve bir yandan öbür yana kadar görebileceğimiz alana görüş alanımız diyoruz.Çoğu insanda görüş alanı  65 ile 100 derece açı arasındadır. Birbirinden uzak gözler daha geniş bir görüş alanı sağlar.

Yani sorumuzun yanıtını kısaca cevaplayacak olursak;

1. Baktığımız şeylerin yerini tam olarak bilebilmemizi sağlar. Tek gözümüz kapatıyken baktığımız cisimlerin yerleri iki gözümüzle baktıklarımızdan farklı olabilir.

2. Görüş alanımızı genişletir. Tek gözümüzle görebildiğimiz alan ile iki gözümüzle görebildiğimiz alan birbirinden farklıdır.

3.Dengede durabilmemize yardımcı olur. İki gözünüz açıkken tek ayak üstünde durma  ile tek gözünüz kapalıyken tek ayak üstünde durma arasındaki zorluğu deneyerek gözlemleyebilirsiniz.