Şubat ayından itibaren cemrelerin düşmeye başlaması ve son cemrenin mart ayı başlarında toprakla buluşmasıyla birlikte ilkbaharın müjdelendiğini biliyoruz. Tüm bu gelişmeleri elektronik kaynaklardan rahatça takip edebiliyoruz. Ama hava durumunu ve doğa olaylarını bizler gibi meteorolojiyi  yahut haberleri takip edemeyen atalarımız ne yapıyor, doğanın işaretlerine bakıyor, yaşadıkları tecrübelerle onları anlamlandırıyor ve ona göre hareket ediyor. Önce kış mevsimi ile ilgili tabiatı okuyor ve “Ayva çok olursa, kış sert geçer.”, “Ceviz bol olursa, kış çetin olur.”, “Kavak yaprağını tepeden dökerse, kış çok olur.”, “Dut yaprağı açtı soyun, döktü giyin.” vb. birtakım tespitlerini ortaya koyuyor. Sonra hayvanları incelemeye başlıyor. Karıncalar, sincaplar gibi hayvanlar eğer çok fazla yiyecek stoğu yapıyorsa anlıyorlar ki kış pek çetin geçecek. Ona göre hazırlıklarını tamamlıyorlar. Ardından da diyorlar ki, mart ayı ilkbaharın başlangıcı olsa da ancak kapıdan bakabiliriz dışarıya. Güneşe sakın aldanma, çünkü hala soğuklar devam ediyor. Yoğun bir kış mevsiminin ardından elde avuçta odun da kalmamış, kazmaya küreğe sıra gelmiş. Tabi burada mecazi anlamda olayın ciddiyeti vurgulanıyor. E kış bitmeyince hastalıklar da bir türlü sona ermiyor. Ama atalar bunu da biliyor ve “Mart ayı dert ayı”, “Mart çıkmadıkça dert çıkmaz.” diyor. Mesela birinin huyunu beğenmiyor, kararsız ve huysuz bir tipi anlatmak için “mart havası gibi” tabiriyle şahane bir benzetme kullanıyor.

Velhâsıl-ı kelam yaşadığımız karlı ve soğuk Mart ayına binaen, yüreğimizi ısıtacak sözcükleri bugünlerimize taşıyor.

Anne yüreği işte bilimsel tespitlerle izahı yapılmış olsa da içi rahat etmiyor. Ancak biraz araştırma yaptığımızda görüyoruz ki çocuğumuzun bu şekilde davranmasının altında yatan sebepleri var. Nasıl ki ergenlik dönemine girdiğinde halk ağzındaki tabiriyle “büyüme ağrısı” çekiyorsa ergenlerimiz, çocuklarımız da bu dönemde zihinsel olgunlaşma döneminden geçiyor. Hızlı büyüyorlar, gelişiyorlar evet ama sadece görünürde değil bilişsel olarak da bir ivme kazanıyorlar. Bunun da adaptasyon süreci pek kolay olmuyor. Peki biz anneler ne yapalım? Bırakalım çocuklarımız gönül rahatlığıyla ağlasın, ağlasın ki kendine gelebilsin. “Odana git, kapını kapat, ağla, sakinleş öyle gel!” gibi emir kipiyle yüklü, küçücük bedenlerin küçücük zihinlerine ağır gelecek büyük cümlelerle değil… Onların göz hizasına gelerek, “Merak etme ben senin yanındayım, sana sarılmamı ister misin?” gibi iç ısıtan sözcüklerle onların yanında olalım. Dikkatlerini başka yönlere çekecek aktiviteler teklif edelim. Resim, boyama, ilgi alanı her ne ise onu rahatlatacak çözümler sunalım. Bu süreç geçici merak etmeyin. Tecrübeyle sabit. Ve bu süreci sağlıkla atlatan çocuklar duygularını, öfkesini, ilişki yönetimini çok güzel kontrol edebiliyorlar. Bu nedenle sabretmeye değer; çünkü meyvesi çok kıymetli.

Çocuklarımızı daha iyi anlayabilme ve her daim sevgiyle sarabilme dileğiyle…

Hepimizin etrafında, sokaklarda binlerce hayvan var. Hepsini birden koruyup kollamak elbette ki mümkün değil; ancak bu sorumluluğu üstlendiğimiz zaman bir tanesine bile faydamız dokunması kâfi.

Çevremizde karşılaşabileceğimiz hayvanları tek tek ele almak ayrı ayrı yazıların konusu olur. Bu yazımda özellikle uyuz hastalığına yakalanmış köpeklerden bahsetmek istiyorum. Uyuz hastalığı çeşidine göre bulaşıcılık riski taşıyabilir. Bunun teşhisini de ancak bir veteriner tarafından sağlayabiliriz. Etrafıma baktığımda bu tür hastalıklara yakalanmış olan köpekleri ücra köşelere götürerek orada bırakıyorlar. Zavallı hayvanlar bu hastalığın derdini çekmenin yanında, terk edildikleri için kahr oluyorlardır eminim. Allah aşkına yapmayın! Bir miktar ücret karşılığında veterinerden gerekli ilaçları aldığınızda, elinize eldiven takarak bunları uygulayabilirsiniz. Bu dönemde beslenmeleri çok önemli. Yeterli beslenmeyi sağlayamadıklarında vücutları güçsüz düştüğü için hastalık daha da ilerleyebiliyor. Tedavinin takibini yaptığınızda ise hayvanın belirgin iyileşmeler kaydettiğini sizler de göreceksiniz. Sağlığına kavuştuktan sonra ise onların mutlulukları sizin de mutluluğunuz olacak.

Sadece roman, hikâye vb. türlerde değil, akademik araştırmalar açısından da bir tıkla dünyanın diğer ucunda yer alan kütüphanelerdeki eserlere ulaşabilmekteyiz. Aynı zamanda çocuk kitaplarını elektronik ortama taşıyan, elektronik ortamda kaleme alınan kitaplar da mevcut. Tüm bu gelişmeler kitap okumanın önemini artırmakla birlikte, istediğimiz her an ve her yerde onların sayfalarını çevirebilmemize imkân sağlıyor.

Tarihsel süreç boyunca insanlar birbirlerini anlama, etkileşim içinde olma, derdini anlatma gayesiyle dili kullanmak durumunda kalmışlardır. Bu süreç toplumların genetik kültürel kodlarıyla gelişerek her topluluk kendine ait olan bir dil geliştirmiştir. Canlı olması yani  kendini geliştiriyor olması nedeniyle dil, sürekli bir değişim içerisindedir. Aslında yaşadığımız global dünyanın hızına sadece bizler değil, konuştuğumuz dil de ayak uydurmaktadır.

Özellikle merak duygusuna bağlı olarak çocukların sıkça soru sormaya başladığı dönemlerde, bizim dikkat etmediğimiz, farkına varamadığımız en ufak ayrıntılar onların gözünden kaçmıyor. Bu nedenle seçtiğimiz çocuk kitaplarında öncelikli olarak çocuğumuzun yaşına uygun olan kitaplar tercih edilmeli, daha sonra kitap içerisinde nasıl bir dil kullanıldığı, konu içeriği ile resimlerin uyumuna bakılmalıdır.

Her kişinin bedeni kendine hastır ve içerisinde birçok özellik barındırır. Gözü, kaşı, kulağı, elleri, saçı vb. şekilde sayabileceğimiz bu özellikler kişiden kişiye değişir. İşte bu noktada kıyafetname ilmi, değişen bu özelliklerin bir anlamı olduğunu ve kişinin bedensel özelliklerinin onun ruhuna dair bize ipuçları verdiğini söyler. Erzurumlu İbrahim Hakkı Hazretleri’nin Mârifetnâme adlı eseri içerisinde kıyafetnâmelere ait bir bölüm mevcuttur. Kıyafetnâmelerle ilgili meşhur eserlerden biri olan bu eserde, kişinin vücut özelliklerine göre analizlerde bulunulur. Kaşının arası açık olan dürüst; boynu uzun olan akıllı; gözü siyah olan itaat sahibi olur gibi örnekler sıralanabilir.

Yaşanılan tecrübeler sonucunda ortaya konulan bu ilim içerisinde yer alan analizler, elbette ki tartışılagelmiştir. Yine de etrafımızdaki kişilerin ruh yapısı hakkında bizlere ufak fikirler vermesi açısından bu kitapların kapaklarını aralamakta fayda var.

Uyku, insanların dinlenmelerini sağlayan ve vücut ritmini düzenleyen fiziksel bir ihtiyaçtır. Bunun yanında kişilerin gün içerisinde yaşadıkları gerginlikler, stres, yorgunluk vb. olumsuz etki oluşturabilecek durumlar, uykunun içinde barındırdığı "rüya" sürprizi ile insanların zihninden deşarj edilir. Bazen gördüğümüz rüyaların etkisi ile üzerimizden kamyon geçmişçesine yataktan kalkmış olsak da aslında yaşadığımız kötü hadiselerin etkisinden sanki bir terapiden çıkmışçasına kurtulmuş oluruz. Psikolojik rüyalar olarak isimlendirilen bu rüyaların dışında bir de bize mesajlar ileten İlahi kaynaklı rüyalar vardır. Bu tip rüyalar bizi o kadar çok etkiler ki onu anlama, anlamlandırma ve yorumlama ihtiyacı hissederiz. Rüya ilminin yer aldığı tabirnamelerin -günümüzdeki adıyla rüya tabirlerinin- devreye girdiği bu aşamada bu tip eserlerle ve kaynaklarla rüyalarımızı anlamlandırmaya çalışırız.